Week 2 op SXM

20 januari 2012 inmiddels al twee weken hier op dit kleine vriendelijke eiland. De tijd gaat snel voorbij nu eenmaal volledig in het werkproces deel te nemen. Een werkweek waarin ik volledig mijn draai heb kunnen vinden. Het contact met de lokale collega’s gaat erg leuk. We lachen veel en hebben vooral veel werkplezier met elkaar. Inmiddels krijg ik het gevoel ook volledig te worden geaccepteerd. Bepaalde ideeën van mijn kant worden overgenomen en goed ontvangen.
De taal die gesproken wordt op het bureau is een mengelmoes van Nederlands, Engels, Spaans, Papiaments. De manier waarop je je naaste lokale collega’s benaderd is hier cruciaal. Dingen gaan hier zoals ze gaan en de lokale collega’s vinden het lastig om fouten te maken. Iets wat in hun cultuur zit verweven. Hoe pak je nu bepaalde kwesties aan. Feedback regels hanteren en elkaar respecteren is een belangrijke keywoord. Het proberen te verplaatsen in hun denkwijze en relativeren brengt je hier ver.

Het is belangrijk om bepaalde functionarissen, managers, afdelingshoofden etc op een juiste manier te benaderen. Zorg ervoor dat ze zich belangrijk voelen en spreek altijd met twee woorden. Maar laat jezelf niet overlopen en let op dat ze jou niet gaan gebruiken. Een leuk spel overigens om te zien hoe bepaalde ego’s en karakters sterk aanwezig zijn.

Het kleinschalige van het eiland geeft voor de lokale collega’s soms lastige kwesties. De bevolking is met elkaar opgegroeid en kent elkaar allemaal. Ook is er veel verwevenheid in families onderling. Sommige mensen hebben minder briljante keuzes gemaakt in hun leven waardoor ze een andere weg zijn ingeslagen en daardoor in de criminaliteit zijn beland. Je kunt je voorstellen dat in bepaalde situaties dit confronterend kan zijn voor lokale collega’s. Je komt elkaar gewoon tegen op dit kleine eiland. Het is lastig om je te verstoppen. Voor getuige in onderzoeken kan dit helemaal een dilemma zijn. Men wordt snel gezien als ‘snitcher’ en that means no good on this eiland.

Hiërarchie is sterk aanwezig in alle lagen van de bevolking. Om een voorbeeld te geven:“ Ik ging samen op zoek naar een eyewitness. We hadden indicaties waar deze persoon werkzaam was. We melden ons netjes bij een baliemedewerker. We vertelde wie we zijn en wat we wilden. Deze persoon ging overleggen met haar leidinggevende. Deze leidinggevende ging weer overleggen met zijn afdelingshoofd. Hierna ging de afdelingshoofd overleggen met een veiligheidsfunctionaris. Uiteindelijk waren we binnen in het gebouw. We maakte ons doel bekend en de belangen werden afgewogen. Na overleg werd ons doel bereikt.

Passeer nooit een leidinggevende bewandel de route die bewandeld dient te worden” Ongetwijfeld zal ik vanzelf tegen bepaalde zaken aanlopen. Nu twee weken hier werkzaam te zijn is alles nog nieuw en fris. Ook ik zal nu en dan tot tien moeten tellen. Gelukkig kan ik tot tien tellen.

Het weer op Sint Maarten is niet altijd ‘Sunny and Friendly.’ Dinsdag heeft het de hele dag flink geregend en stond er veel wind. De afwatering op dit eiland is niet zo goed georganiseerd. Straten staan direct onder water waardoor onderbrekingen in het wegdek niet te zien zijn. Onverharde straten worden een grote modderpoel. Water stroomt dan vanuit de heuvels door de straten. Het eerste nadeel is dat het verkeer totaal van slag is en het tweede nadeel is dat er maar één hoofdweg is op het eiland. Gelukkig weet ik inmiddels al bepaalde sluipwegen. Is soms wel handig kan ik je vertellen. Het eiland is ook maar gebouwd voor 30000 inwoners. In de loop van de jaren zijn de inwoners aantallen gestegen naar 90 000 geregistreerde inwoners.
Nadat de regen is vertrokken wordt de schade aan het wegdek zichtbaar. De lokale wegenbouwers doen hun best om de gaten te repareren. Ze doen hier één gat per dag waardoor de wegen alsmaar slechter worden. Prettige bijkomstigheid is dat we rijden in een Jeep Grand Cherokee V6. Handige auto voor dit eiland.

Deze week heb ik een aantal keer tussen de middag warm gegeten. Een lokale eetgelegenheid tussen de front and back street. Een bord met rijst met bonen, kip, salade etc. kost daar 8 dollar. (6 euro). Daar kan je bijna niet voor koken en het smaakt ook nog very delicious. Verhoudingsgewijs is het eten op straat goedkoper dan in de supermarkt. Zuivelproducten en vleeswaren zijn hier wel erg prijzig. Bier en benzine zijn goedkoper dan water. Op het strand betaal je bijvoorbeeld 2 dollar voor een koud pilsje. Ook in lokale barretje en dancings betaal je 2 dollar. (1 euro 60).

Sint Maarten is afhankelijk van de import van producten. Ze hebben maar twee exportproduct en dat is een vriendelijke lach en de ‘Guavaberry’.
Guavaberry is een belangrijk product wat groeit op Sint Maarten en is een fruitsoort. Van deze fruit worden lokale lekkernijen gemaakt waaronder een alcoholisch fruitig drankje. Het spul is mierzoet en populair onder de bevolking. In frontstreet zit een ‘ Guavaberry’ shop waar men alle producten welke worden gemaakt van ‘Guavaberry’ gekocht en genuttigd kunnen worden. Mijn voorkeur gaat uit naar een fris ‘Carib wit biertje’ met een limoentje.

Afgelopen week waren een aantal prominenten burgers aanwezig op het eiland. Abramovisch had zijn jacht voor de kust liggen. Deze is voorzien van een helikopter flightdek. Hij vliegt vanuit Rusland Moskou regelmatig naar Sint Maarten met zijn privéjet. Vanaf de luchthaven vliegt hij dan met zijn helikopter naar zijn jacht (deze ligt 1 km van de luchthaven verwijderd) en gaat dan door naar het eiland St Barts. Verder stond Doutze Kroes op de luchthaven voor een balie van een collega. ‘ Hallo mevrouw Kroes. Hoe is het met u? Fijne reis gehad? Waar gaat de reis naar toe? Mijn collega kwam totaly in love terug naar ons appartement. Op zich wel voor te stellen. Maar gelukkig heb ik mijn eigen Doutze en daar kan natuurlijk mevr. Kroes niet tegenop. Ook is Paul de leeuw gesignaleerd op het eiland. Als ik dan toch mag kiezen hoop ik liever Doutze tegen het lijf te lopen.

Het weekend staat voor de deur. De planning is om rustig te gaan bijkomen van afgelopen week. Eerst even wat trainen en dan genieten van lokale strandjes. Het onbewoonde eiland il Pinel is het bezoeken waard. Dit is een klein eiland gelegen voor de kust aan de noord zijde van het eiland. Met tien minuten varen (zwemmen 30 minuten) sta je op een prachtig Caribisch schoon eiland. Het snorkelen schijnt daar prachtig te zijn. Wellicht gaan we daar naar toe. Het strand bij ons appartement is ook niet verkeerd. Mullet bay beach. Het eten is daar heerlijk en relaxte live muziek van een lokale reggae band maakt de sfeer compleet. Aan de Franse kant liggen prachtige strandjes maar spreekt de lokale bevolking niet echt mijn taal. Er is nog genoeg te zien en te beleven op sxm. Lotte komt in Maart. Ik moet nog wel wat overlaten om met haar de plekjes op sxm te ontdekken.

Zaterdag staat de komst van zeilmeisje Laura Dekker gepland. Ze zal aankomen in de haven van Sint Maarten en heeft dan haar tocht volbracht. Ze zal opgewacht worden door haar familie. De lokale pers heeft veel aandacht geschonken aan haar komst. Het lijkt wel of sinterklaas naar het eiland komt maar Laura is natuurlijk gewoon een klein vreemd Nederlands meisje. Op zich past dat vreemde kleine meisje en haar prestatie wel bij dit eiland.

In Nederland gaat het leventje gewoon door. Het tijdsverschil maakt het soms wel lastig om met thuis te communiceren. Plannen is dan wel belangrijk. Ik besef me goed dat thuis de wereld door gaat. Slecht nieuws komt ook hier terecht. Het is dan goed om het met elkaar te bespreken. Thuis bespreek je onder het eten of onder andere omstandigheden de dag door. Nu probeer ik een samenvatting te geven aan Lotte middels skype. Ik merk wel dat je toch wat informatie ga missen. Lastig is het dat je er niet altijd kan zijn wanneer het nodig is.

Ik sluit nu mijn verhaaltje af. Ik ben voordat ik begon met schrijven een uurtje wezen lopen met een collega. We raakte de weg kwijt en kwamen in een Franse wijk terecht. Na een wat langere duurloop waren we weer veilig bij ons appartement. Nu eerst maar eens douchen.

Fijn weekend allemaal.
Stefan